ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Ένα ακόμη θανατηφόρο εργατικό δυστύχημα σημειώθηκε την Πέμπτη 01.12 το πρωί στο κατάστημα της αλυσίδας «EVEREST» στην πλατεία Βικτωρίας στην Αθήνα, μετά από ισχυρή έκρηξη που σημειώθηκε στο υπόγειο της επιχείρησης. Μία νεκρή εργαζόμενη, η 38χρονη λογίστρια Βασιλική Παραστατίδου, μητέρα δύο ανήλικων κοριτσιών η οποία δούλευε 15 χρόνια στην επιχείρηση, ένας βαριά τραυματισμένος άνδρας και ακόμη τέσσερις τραυματίες είναι το αποτέλεσμα της έκρηξης που σημειώθηκε λίγο μετά τις 9 το πρωί.

Τι συνέβη πραγματικά όμως στο υπόγειο του καταστήματος και το ατύχημα έγινε θανατηφόρο δυστύχημα;

Κατά παράβαση κάθε υγειονομικής πρόβλεψης, στο υπόγειο του καταστήματος βρισκόταν σε λειτουργία το λογιστήριο και η κουζίνα της επιχείρησης, όπου μάλιστα πραγματοποιούταν εργασίες συνεργείου ψυκτικών που περιελάμβανε εργασία με φλόγα και χρήση φιαλών με αέριο. Το υπόγειο του καταστήματος δεν είχε έξοδο κινδύνου, αλλά μόνο μια στενή είσοδο - έξοδο, η οποία δυσκόλεψε και τους πυροσβέστες στη διαδικασία επέμβασης, με αποτέλεσμα να  μην υπάρχει καμία ασφάλεια και διαφυγή των εργαζομένων που δούλευαν σε αυτό το χώρο. Αν και τέτοιου είδους εργασίες θα πρέπει να γίνονται απουσία εργαζομένων και πελατών, προφανώς για την εταιρεία που τώρα δηλώνει «συγκλονισμένη», στο βωμό του μεγαλύτερου κέρδους θυσιάζεται ακόμη και η στοιχειώδης προστασία της ζωής των εργαζομένων.

Ο ίδιος Όμιλος, σε ανακοινώσεις του το 2015, αναδείκνυε τις «στοχευμένες κινήσεις μείωσης κόστους» ως ένα όπλο στη φαρέτρα του για να διατηρεί ή και  να αυξάνει την κερδοφορία του, κοινώς για να παραμένει ανταγωνιστικό. Το δυστύχημα αυτό, που προστίθεται σε μια σειρά θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων των τελευταίων χρόνων, κάνει φανερό ότι η «μείωση κόστους» έχει στον πυρήνα της ένα διπλό χτύπημα στη νέα γενιά που καλείται να εργαστεί σε αυτές τις συνθήκες εξαθλίωσης και υποβάθμισης ακόμη και της ανθρώπινης ζωής. Έχει τον απλήρωτο ιδρώτα των εργαζομένων, που δεν έχουν άλλη επιλογή από τις  ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα εξοντωτικά ωράρια και την υπερ-εντατικοποιημένη εργασία, που φτάνει μέχρι και σε απαγορεύσεις διαλειμμάτων. Αλλά έχει και τη μείωση –έως και εκμηδένιση- κάθε δαπάνης για την ασφάλεια και στοιχειώδη εξασφάλιση των εργαζομένων, καταλήγοντας σε ανθρωποθυσίες στο βωμό του κέρδους.

Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο τον τελευταίο χρόνο, στο φόντο ψήφισης μέτρων που υποβαθμίζουν και μεταλλάσουν το πλαίσιο της εργασίας  και καταργούν κεκτημένα εργατικών αγώνων, έχουν σημειωθεί 29 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. Ούτε ότι λίγες μέρες πριν η  κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε μέτρα που καταργούν τους προληπτικούς ελέγχους μέτρων ασφαλείας (πυρασφάλεια κλπ.) και υγιεινής στις επιχειρήσεις, για την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας. Στην άλλη άκρη του ίδιου νήματος με αυτά τα 29 ατυχήματα, άλλωστε, βρίσκονται η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, η διόγκωση της ανεργίας και της επισφάλειας. Η Κυβέρνηση, και με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, επί της ουσίας σφιχταγκαλιάζει το κάθε EVEREST και νομοθετεί την απόλυτη εκμετάλλευση και την κυριολεκτική υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων, για να φέρει πάνω στις πλάτες τους την ψευδεπίγραφη ευρωπαϊκή ανάπτυξη.

Όσο Κυβέρνηση, εταίροι και εργοδότες λαξεύουν αυτό το ασφυκτικό αυτό πλαίσιο «δουλείας»,  γίνεται φανερό πως μόνο εμείς μπορούμε να βάλουμε φρένο στις αυθαιρεσίες, την εκμετάλλευση και τις θανατηφόρες «αβλεψίες». Η απάντηση στα εργοδοτικά εγκλήματα μπορεί να δοθεί μόνο από όλους εμάς…

Όχι άλλοι νεκροί και τραυματισμένοι εργαζόμενοι στο βωμό του κέρδους.

Να πληρώσει η εργοδοσία για το νέο έγκλημα 

 Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς.

Ανθρώπινοι ρυθμοί δουλειάς – Κάτω η εργοδοτική τρομοκρατία