“ΥΠΟΚΑΤΩΤΑΤΗ ΖΩΗ ?”

ΥΠΟΚΑΤΩΤΑΤΗ ΖΩΗ;;;...

Στα 7 χρόνια των μνημονίων το μόνο που έχει ανθίσει είναι το λεξιλόγιο της ελληνικής γλώσσας. Με όμορφες λέξεις ντύνουν τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, την ανεργία και την ανέχεια. Μέχρι σήμερα ξέραμε τις λέξεις κατώτερος και κατώτατος, όμως πρόσφατα μπήκε στη ζωή μας και ο υποκατώτατος, δηλαδή ο μισθός που είναι μικρότερος από τον κατώτατο. Ο υποκατώτατος θα ισχύει για όλες τις ηλικίες, όχι μόνο για τους νέους, και θα συνοδεύει την «απόκτηση εργασιακής εμπειρίας». Οι νέες “μεταρρυθμίσεις” (όπου ο υπακατώτατος μισθός είναι μόνο ένα μικρό μέρος) οδηγούν την κοινωνία όλο και πιο κάτω, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι δεν πάει πιο χαμηλά. Όμως πάντα υπάρχει πιο κάτω. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και οι συνταξιούχοι το ζουν στο πετσί τους. Ο «υποκατώτατος» είναι εδώ, δεν χρειάζεται να επισημοποιηθεί.
Υποκατώτατοι των λαϊκών ελπίδων αποδείχτηκαν οι κυβερνώντες. Μπροστά στη 2η αξιολόγηση, η κυβέρνηση τα δίνει όλα στο κεφάλαιο και τους δανειστές. Πιστοί στις επιλογές της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΣΕΒ δεν έχουν κανένα δισταγμό να υλοποιήσουν ταχύτατα τις «υποχρεώσεις» του 3ου μνημονίου. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η «διαπραγμάτευση» είναι μια απάτη, η “δίκαιη ανάπτυξη” περνάει πάνω από τη σφαγή και των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων και ότι η έξοδος από το 3ο μνημόνιο είναι απλώς η ….είσοδος στο 4ο.

Σε περιπλανώμενη και υποκατώτατη ζωή έχουν καταδικάσει τη νέα γενιά και τους εργαζόμενους. Oμαδικές απολύσεις, συμβάσεις ημέρας, ώρας, λευκές (short time work) ακόμα και με αντίτιμο ένα «κουπόνι κοινωνικής στήριξης». «Υποκατώτατος μισθός» των 200 και 300 ευρώ σε ακόμα περισσότερους από τους 500.000 απασχολούμενους που σήμερα έχουν εισόδημα κάτω και από

τον κατώτερο μισθό. Υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων στις κλαδικές, που είναι κατά τεκμήριο χειρότερες, καθώς εξαρτώνται από την ύπαρξη δυνατού σωματείου στην κάθε επιχείρηση. Χορήγηση του επιδόματος ανεργίας στους …εργοδότες για να προσλαμβάνουν τζάμπα εργατικό δυναμικό.

Υποκατώτατος των αναγκών ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συνεχίζουν το σχέδιο υπονόμευσης της αναγκαίας πανεργατικής απάντησης, είναι έτοιμες να επαναλάβουν το περσινό φιάσκο του ασφαλιστικού, να διαλύσουν και να εξαρθρώσουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν θέλουν διεκδικήσεις που βγαίνουν έξω από τους σιδερένιους νόμους της εκμετάλλευσης, των μνημονίων και του Ευρωσφαγείου. Γι’ αυτό η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι σε ανοιχτή συμφωνία με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, φτιάχνουν μέτωπα «εθνικής διαπραγμάτευσης» αντί για ταξικούς αγώνες ανατροπής.

Και δυστυχώς, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του λαού συνηθίζει να επιβιώνει με υποκατώτατες προσδοκίες και απαιτήσεις. Τα νέα μέτρα θίγουν όλη την κοινωνία. Τους δημόσιους υπάλληλους και τους ελαστικά εργαζόμενους σ’ αυτό,τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους συνταξιούχους, τους μικροεπαγγελματίες. Θέλουν να εξαφανιστεί και ο τελευταίος θύλακας σταθερής και μόνιμης δουλειάς, πράγμα που θα διευκολύνει την καθολική χειροτέρευση της εργασίας παντού. Γι' αυτό και ανοίγουν ξανά όλη την αντιλαϊκή ατζέντα: μείωση συντάξεων και μισθών, μείωση του αφορολόγητου στις 5.000, επιτάχυνση του ξεπουλήματος της λαϊκής (πλειστηριασμοί, κόκκινα δάνεια) και δημόσιας περιουσίας.

Για να περάσουν την αντιλαϊκή πολιτική ετοιμάζουν και το νέο (αντί)συνδικαλιστικό νόμο με μεγάλα εμπόδια στην απεργία και τη συλλογική διεκδίκηση και περιορισμό της συνδικαλιστικής προστασίας, που εμφανίζουν ως χτύπημα των προνομίων. Φυσικά δεν στοχεύουν τη συνδικαλιστική εργοδοτική και κυβερνητική γραφειοκρατία, που αποτελεί πυλώνα στήριξης της πολιτικής τους. Στοχεύουν, πρώτα και κύρια, συνδικαλιστές που υπερασπίζονται με συνέπεια και σταθερότητα τα εργασιακά δικαιώματα, και εκπροσωπούν ριζοσπαστικές, αγωνιστικές τάσεις στο κίνημα.

...΄Η ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΑΓΏΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ?

Τώρα χρειάζεται ενιαία πανεργατική κλιμάκωση με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, σε κοινό αγώνα με τη νεολαία και τα πληττόμενα μικρομεσαία στρώματα. Για να σταματήσει η αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Για την κατάργηση των μνημονίων, τη διαγραφή του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, την αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, δίκαιο φορολογικό σύστημα, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, τη σύγκρουση και έξοδο από την φυλακή της ΕΕ, της ευρωζώνης και των δημοσιονομικών Ευρωσυμφώνων, την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,και όλου του πολιτικού μνημονιακού μπλοκ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Δεν αρκεί μια ακόμα 24ωρη απεργία προκαθορισμένης και προβλέψιμης διαμαρτυρίας, υπό την αιγίδα των υποταγμένων ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ. Τώρα απαιτείται η ταξική ενότητα για την ανατροπή του αντεργατικού τερατουργήματος με την ευθύνη των γενικών συνελεύσεων, των πρωτοβάθμιων σωματείων, και συσπείρωση σε ένα ταξικό κέντρο αγώνα με άλλο σχέδιο, περιεχόμενο αιτημάτων και προοπτική, που μπορεί να οδηγήσει στη νίκη.

Τέρμα το παραμύθι! Η τραγική κατάληξη της περσινής μάχης για το Ασφαλιστικό, παρά τις λαϊκές διαθέσεις, δεν θα ξαναγίνει. Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Η εργαζόμενη πλειοψηφία, η φτωχολογιά, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία θα δώσουν μάχη μέχρις εσχάτων. Το λόγο πρέπει τώρα να τον αναλάβουν αυτοί! Θα βγούμε στους δρόμους, θα απεργήσουμε, θα κάνουμε ότι μπορούμε για να σπάσουμε το «δεν μπορούμε», για να απομονώσουμε όσους μέσα από άσφαιρες κινητοποιήσεις κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να πείσουν τον κόσμο ότι δεν γίνεται τίποτα, ρίχνοντάς του και τις ευθύνες που δεν ξεσηκώνεται.

ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ

Συνέλευση Αγώνα την Δευτέρα 5/12 στις 6.30μμ στην ΕΔΟΘ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ & ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ