Παρεμβάσεις ΔΕ: Η στοχοποίηση του συνδικαλιστή Χ. Ζαγανίδη δεν θα περάσει

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δ.Ε.

Η στοχοποίηση του συνδικαλιστή Χ. Ζαγανίδη δε θα περάσει

Ο αγώνας για ένα μαχόμενο και νικηφόρο εκπαιδευτικό κίνημα συνεχίζεται

Μια άθλια αντισυναδελφική επίθεση δέχεται ο πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης Χρήστος Ζαγανίδης από ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ, στοχοποιώντας με αυτό τον τρόπο την προσπάθεια των Παρεμβάσεων για ένα μαχόμενο εκπαιδευτικό και νικηφόρο κίνημα. Με μια ενορχηστρωμένη συκοφαντική εκστρατεία ο κυβερνητικός συνδικαλισμός –παλιός και νέος- των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ, με τη στήριξη του ΠΑΜΕ, επιδιώκουν την απομάκρυνση του Χ. Ζαγανίδη από τη θέση του προέδρου.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά στην ψήφιση νέων σκληρών μέτρων σε συνέχεια του ασφαλιστικού-φορολογικού εκτρώματος («κόφτης», φόροι, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.) και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχουν ξεκινήσει μια επίθεση σε βάρος του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών στα πλαίσια των μνημονιακών προαπαιτουμένων.

Σε αυτή τη συγκυρία ο κυβερνητικός συνδικαλισμός των μνημονιακών ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ επιδιώκει να
ακυρώσει κάθε άμεση και αγωνιστική απάντηση του κλάδου. Ο κομματικός συνδικαλισμός του ΠΑΜΕ τους στηρίζει, καθώς επιμένει στο δρόμο της διαμαρτυρίας χωρίς αγώνα ανατροπής, όπως η 48ωρη απεργία-φάντασμα που πρότεινε και υιοθέτησαν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ακυρώνοντας στην πράξη τη δυνατότητα μιας λαϊκής απάντησης στο ασφαλιστικό.

Τα ΣΥΝΕΚ προσάπτουν στο Χ. Ζαγανίδη «αντικαταστατικές» δήθεν ενέργειες που δεν είναι παρά οι αγωνιστικές αποφάσεις του κλάδου ενάντια στο ψευτοδιάλογο του Υπουργείου Παιδείας. Επιχειρούν έτσι να συγκαλύψουν τη μετάλλαξή τους σε κυβερνητικό προπαγανδιστή, σε φανατικό υπερασπιστή των μνημονιακών πολιτικών και της εκπαίδευσης, που επιχειρούν να επιβάλλουν ΕΕ και ΟΟΣΑ.

Η ΔΑΚΕ -πίσω από γενικολογίες για «προβλήματα» που προκαλεί ο Χ. Ζαγανίδης- δεν κρύβει παρά την ενόχλησή της γιατί δεν μπορεί να αξιοποιεί πια το προεδρείο μιας ΕΛΜΕ για να στηρίζει τη μνημονιακή πολιτική, που με συνέπεια κάνει και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τόσο στην ΟΛΜΕ όσο και στις ΕΛΜΕ. Καθώς ελπίζει βάσιμα ότι η υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, θα ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή της πιο ακραίας αντιδραστικής- αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που εκφράζει ο Μητσοτάκης, ο οποίος μάλιστα βλέπει τους μαθητές σαν πελάτες και την παιδεία σαν εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό για όλους. Για τους καθηγητές έδειξε τη θέση του με τις διαθεσιμότητες στην τεχνική εκπαίδευση, που με επιτυχία αντιπάλεψε το εκπαιδευτικό κίνημα.

Το ΠΑΜΕ, λειτουργώντας ως δεκανίκι του κυβερνητικού συνδικαλισμού, αναπαράγει μια σειρά από ανυπόστατες συκοφαντίες για οικονομικές ατασθαλίες, αποσιωπώντας ότι οι περισσότερες «υποψίες» αφορούν προηγούμενες θητείες για τις οποίες υπάρχει εγκεκριμένος οικονομικός απολογισμός της ΕΛΜΕ. Λασπολογεί και προσπαθεί να αμαυρώσει ηθικά, πρόσωπα και συνδικαλιστικούς χώρους από προσωπική και πολιτική εμπάθεια, με τακτικές ψευδολογίας που δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά και το κομμουνιστικό κίνημα. Το ΠΑΜΕ ρίχνει νερό στο μύλο των ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ και των μεθοδεύσεων τους ενάντια στις Παρεμβάσεις. Προσπαθεί έτσι μάταια να αποφύγει να απαντήσει με πολιτικό και συνδικαλιστικό λόγο και πράξη. Η λογική του ΠΑΜΕ, που σε κάθε κρίσιμη στιγμή (απεργία 2013, διαθεσιμότητα, ασφαλιστικό, αναπληρωτές κ.λπ.) διαπιστώνει ότι δεν υπάρχουν οι όροι για σύγκρουση, για να υπερασπιστούν οι εκπαιδευτικοί τα δικαιώματά τους, είναι μακριά από την αγωνία του κλάδου. Δε θα μείνει στο απυρόβλητο αυτή η άποψη, ούτε θα καθηλώσει το κίνημα στο αδιέξοδο.

Επιλέγοντας την περίοδο των εξετάσεων για αυτή την αθλιότητα σε βάρος του Χ. Ζαγανίδη, κάποιοι πίστεψαν ότι θα μείνει αναπάντητη ή ότι δε θα μάθει ο κλάδος την αλήθεια και έτσι θα μείνει η ρετσινιά σε έναν ανιδιοτελή αγωνιστή με σημαντική προσφορά.  

Είναι βαθιά νυχτωμένοι αν πιστεύουν ότι θα πετύχουν κάτι. Η αλήθεια θα ακουστεί, η στοχοποίηση θα αποτύχει και ο αγώνας για ένα νικηφόρο, μαχητικό εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ θα συνεχιστεί μέχρι τη δικαίωση, για ένα σχολείο κοντά στις λαϊκές και νεολαιίστικές ανάγκες με πλήρη δικαιώματα για τους εκπαιδευτικούς.